Συμμετοχή του ΤΕΕ/ΤΚΔΘ σε σύσκεψη της Περιφέρειας Θεσσαλίας με θέμα «Υδατικό πρόβλημα και Αχελώος»
Η συγκρότηση ενιαίου μετώπου για την υλοποίηση του σχεδίου διαχείρισης της λεκάνης απορροής τη Θεσσαλίας, που προβλέπει και τη μεταφορά 250 εκατ. κυβικών μέτρων από τον Αχελώο στον Θεσσαλικό κάμπο, ήταν το αντικείμενο της ευρείας σύσκεψης που πραγματοποιήθηκε στην Περιφέρεια Θεσσαλίας με πρωτοβουλία του περιφερειάρχη κ. Δημήτρη Κουρέτα. Στη σύσκεψη συμμετείχαν Βουλευτές της Περιφέρειας Θεσσαλίας, Δήμαρχοι, Επιστημονικοί φορείς καθώς και εκπρόσωποι Ομοσπονδιών και Αγροτικών φορέων.
Ο Πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ/ΤΚΔΘ κ. Νίκος Παπαγεωργίου εκπροσώπησε το Τμήμα, τονίζοντας πως το ΤΕΕ εδώ και πάνω από 30 χρόνια αναδεικνύει και προωθεί την ανάγκη επίλυσης του εν λόγω ζητήματος, επιχειρηματολογώντας πάντα βάσει τεχνοκρατικών και επιστημονικών μελετών και αντιμετωπίζοντας αρκετούς τοπικούς παράγοντες που πάντα δήλωναν αντίθετοι στο συγκεκριμένο έργο.
Στην τοποθέτησή του, ο κ. Παπαγεωργίου πρόσθεσε πως το ΤΕΕ τα τελευταία χρόνια εκπόνησε μελέτες που αφορούσαν την συγκριτική αξιολόγηση του ΣΔΛΑΠ και την 1ης αναθεώρησής του, αλλά και έναν Οδικό Χάρτη για την ολοκλήρωση των έργων μέσω της ιεράρχησης αυτών, ανέδειξε το πρόβλημα των διαφορετικών γεωγραφικών ορίων μεταξύ των υδατικών διαμερισμάτων και των περιφερειών, και πρότεινε την ίδρυση του ΟΔΥΘ.
«Τα χρήματα δεν είναι άπειρα γι’ αυτό και πρέπει να αρχίσουμε να δουλεύουμε στην λογική του do more with less χωρίς να υπάρχουν αυταπάτες» σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Παπαγεωργίου, προσθέτοντας πως οι προηγούμενες κυβερνήσεις φάνηκαν είτε ανίκανες είτε άτολμες στο να μπορέσουν να προχωρήσουν ένα τέτοιο έργο. Κλείνοντας, ο Πρόεδρος του ΤΕΕ/ΤΚΔΘ τόνισε πως δεν μπορούν να γίνονται σωστά έργα δίχως μελέτες και προπαντός δίχως χρήματα, για αυτόν τον λόγο πρέπει να διεκδικήσουμε τις αναγκαίες πιστώσεις για την ολοκλήρωση των έργων. Σε κάθε περίπτωση, η Θεσσαλία οφείλει να αναπτυχθεί ξανά γρήγορα αλλά και να αναπτυχθεί διαφορετικά κι έξυπνα για να μη συνεχιστεί η καταστροφική στασιμότητα στη διαχείριση των έργων Αχελώου καθώς και η χωρίς νόημα αντιπαράθεση «υπέρ η κατά της εκτροπής».