Διαμάντος Ντίνος

Πολιτικός Μηχανικός

Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Λαρισαίων

Είδα τον Αυγερινό στη Λάρισα του 1964, ξημερώματα Τρίτης 28 Ιουλίου.

Τα πρώτα μου βήματα, οι μνήμες των παιδικών μου χρόνων και οι ανησυχίες της εφηβείας μου εδώ, στην αγαπημένη γενέθλια πόλη μου.

Εδώ όπου επέστρεψα και μετά τις σπουδές. Για να ανταποδώσω όσα μου πρόσφερε. Με την αδελφή μου Νίκη (δασκάλα) και τους γονείς μας, το Δημήτριο Διαμάντο (Αρχιτέκτων) & τη Θεοδώρα Κοκκώνη (οικιακά) οι οποίοι έκαναν ότι έκανε όλη αυτή η παιδεμένη μετά τον πόλεμο και τον εμφύλιο γενιά: τα πάντα για τα παιδιά τους. Και τους οφείλουμε πολλά! Όχι μόνο για το «ζην» αλλά και το «ευ ζην».

Δίνοντας μου όχι απλά εκπαιδευτική μόρφωση στο 1ο ΔΣ και στο 1ο Γυμνάσιο – Λύκειο Λάρισας αλλά, και μύηση στον Πολιτισμό (με σπουδές πιάνου στο ΔΩΛ) και κύρια, έμφαση στον ανθρωπισμό και στην προσφορά στα κοινά.

Ο Θεός μου εμπιστεύθηκε πέντε παιδιά. Ένα γιό το Δημήτρη (30) Διπλ. Μηχανικό Περιβάλλοντος και μία κόρη τη Νικολέτα (26) Διπλ. Αρχιτέκτονα Μηχανικό. Και άλλα τρία μικρότερα αγόρια. Τον Χρήστο (14), τον Ναπολέων -Κων/νο (16) και, τον «ξεχωριστό» … Ιωάννη-Θεόδωρο (17).
Μαζί στη ζωή, στο γραφείο αλλά και … στις εκλογές με τη σύζυγό μου Βάσω Περιστέρη του Ναπολέοντα, διπλ. Πολιτικό Μηχανικό. 
Δεύτερη Πατρίδα μου, με το ενδιαφέρον και την αγωνία μου πάντα εκεί, η Ξάνθη και η Θράκη. Στην πόλη όπου σπούδασα διπλ. Πολιτικός Μηχανικός (Int. Master ΔΠΘ). Και μετά συνέχισα, ολοκληρώνοντας τον κύκλο Ενοτήτων το MSc στον τομέα του «Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού Πόλεων και Κτιρίων» στο ΕΑΠ και, ως Ενεργειακός Επιθεωρητής & Πιστοποιημένος «Τεχνικός Ασφαλείας».

Έχω εκπληρώσει τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις υπηρετώντας στην Πολεμική Αεροπορία ως έφεδρος υπαξιωματικός (Σμηνίας).
Συμμετέχω στο Τεχνικό Γραφείο ΔΙΑΜΑΝΤΟΥ & συνεργάτες από το 1989 με πλήθος μελετών και κατασκευών ιδιωτικών & δημοσίων έργων ενώ, ο χώρος της Εκπαίδευσης και η επαφή με τους νέους πάντα ήταν ο αγαπημένος μου χώρος (Ωρομίσθιος καθηγητής σε ΙΕΚ του ν. Λάρισας -1999-2005).

Η πολιτικοποίηση μου από νέος έγινε μέσα στο μαθητικό και φοιτητικό κίνημα. Στην αγωνιστική Ο.Ν.ΝΕ.Δ. ( ΜΑ.ΚΙ. & ΔΑΠ-ΝΔΦΚ 1978-1985).
Ιδρυτικό μέλος της Δημοκρατικής Ανανέωσης (ΔΗ.ΑΝΑ.) του Κωστή Στεφανόπουλου (1985-1994).
Στην περίοδο της έντασης του «ψυχρού πολέμου» και του Ειρηνιστικού κινήματος ) στη δεκαετία του 1980 ήμουν μέλος στην ΚΙΠΑΕΑ ( Κίνηση για τον Πολυμερή Αφοπλισμό, την Ειρήνη και την Ασφάλεια.

Ο επαγγελματικός χώρος των μηχανικών και το ΤΕΕ μου ήταν οικείος από μικρό παιδί. Μέσα στα ριζόχαρτα του πατέρα μου, στα φωτοαντίγραφα του Presto- Παπαθανασίου και του Πάπουτσα με πολλούς παλιούς καλούς μηχανικούς και, με τα ευγενικά χαμόγελα του Χάρη Γκάσταρη και του Τάκη Δαλαμάγκα υπαλλήλων στο ΤΕΕ της οδού Ρούσβελτ, στο κτίριο Βουζίκα.
Και βέβαια, ΤΕΕ και … εκλογές! Στο γραφείο μας στην Πατρόκλου η ίδρυση της Δ.Κ.Μ., παρών και εγώ, φοιτητής τότε. Βιωματική λοιπόν, η σχέση μου με το ΤΕΕ. Αναπόφευκτη και η ενασχόλησή μου με τα κοινά των μηχανικών.
Με τους μηχανικούς να με εμπιστεύονται διαρκώς.

Πρόεδρος ως ανεξάρτητος επί δύο συνεχείς θητείες του Συλλόγου ελευθέρων επαγγελματιών ν. Λάρισας (1990-1994).
Ο μακροβιότερος Πρόεδρος της ΔΚΜ/ ΚΔΘ ( 1998-2008). Μέλος της Κεντρ. Α/πείας Τ.Ε.Ε. (1991-1994 & 2007- 2013).
Και στο ΤΕΕ/ ΚΔΘ, μέλος της Α/πείας (1997 – 2014) και στην ΔΕ ως μέλος (1997-2001), ως Αντιπρόεδρος (2001-2004) και ο μόνος ως Πρόεδρος επί τρεις συνεχείς θητείες ( 2004-2014).

Οι φορείς με τίμησαν και ο τότε Νομάρχης Λουκάς Κατσαρός με εμπιστεύθηκε ως Πρόεδρο της Οικονομικής & Κοινωνικής Επιτροπής (ΟΚΕ) της Ν.Α. Λάρισας (2008-2010). Στο Κοινωνικό πεδίο η συμμετοχή ήταν εκ των ουκ άνευ. Πρόεδρος του Συλλόγου «Ο ΚΥΚΝΟΣ» -σύνδρομο DOWN (από το 2012 που ιδρύθηκε μέχρι και σήμερα).

Ιδρυτής (2004) του Τμ. Αιμοδοσίας του Τ.Ε.Ε. /ΚΔΘ και, Εθελοντής αιμοδότης (από το 1989 μέχρι και σήμερα)
Με την εμπιστοσύνη του Δημάρχου Κων. Τζανακούλη μέλος στο ΔΣ της «Δημοτικής Πινακοθήκης – Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα» (1998-2006). 
Χορωδός της «ΣΙΜΥΛΙΣ» και μέλος των Συλλόγων Φίλων της Συμφωνικής Ορχήστρας νέων του δήμου Λαρισαίων, του Νέου Διαχρονικού Μουσείου Λάρισας και, της Δημοτικής Πινακοθήκης – Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα.

Στην 1η θητεία στο Δήμο (2014-2019) διετέλεσα ως Δημοτικός Σύμβουλος – επικεφαλής της ανεξάρτητης «Νέας Λάρισας», μέλος του ΔΣ της ΔΕΥΑΛ, της Οικονομικής Επιτροπής και της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής του Δήμου Λαρισαίων και του ΔΣ της ΠΕΔ Θεσσαλίας. 
Επιχειρώντας ένα ΑΛΜΑ εμπρός για τη δημοτική περίοδο 2019-2023 συνεργάστηκα και στήριξα το Δήμαρχο Απόστολο Καλογιάννη.
Πάντα ανεξάρτητα, πάντα συναινετικά.

Αυτό το άλμα για την πόλη έγινε με συνένωση όλων των δημιουργικών δυνάμεων του Δήμου μας.
Και έτσι, στη θητεία αυτή (2019-2024) διετέλεσα Αντιδήμαρχος με αρμοδιότητες Πολεοδομίας, Βιώσιμης Κινητικότητας και Συστημάτων Έξυπνης Πόλης καθώς και Πρόεδρος της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής.

Το όραμά μας ΤΩΡΑ αφορά τη Λάρισα_2030!
#ΔημιουργούμεΤοΜέλλον
#ΜίαΑνθρώπινηΠόληΜεΕνσυναίσθηση

Σταθερά Μπροστά!

Με μία Ισχυρή εντολή από την 1η Κυριακή στον Δήμαρχο Απόστολο Καλογιάννη και στην ισχυρή ομάδα του που εγγυάται το Μέλλον γιατί το Δημιουργεί!

Back to top
en_GBEnglish (UK)